μουλ(λ)ωχτός

και μολ(λ)ωχτός και μολ(λ)οχτός, -ή, -ό (Μ μουλ[λ]ωτός, -ή, -ό[ν]) [μουλ(λ)ώχνω]

1. σιωπηλός, άφωνος ακίνητος

2. αυτός που ενεργεί ύπουλα και αθόρυβα, κρυψίνους («μουλωχτό σκυλί»)

νεοελλ.

παροιμ. «ο θεός να σέ φυλάει από μουλωχτό ποτάμι» — λέγεται για κρυψίνου ή υποκριτή άνθρωπο

μσν.

(το ουδ. ως επίρρ.) μουλ(λ)ωχτόν

σιωπηλά.

επίρρ...

μουλ(λ)ωχτά

νεοελλ.

ύπουλα και κρυφά («τόν έφαγαν στα μουλωχτά»).